Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα

Οταν οι Γερμανοί συνάντησαν τη Νέμεση τους.

Του ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΛΕΒΕΝΤΟΓΙΑΝΝΗ

Μέχρι τον Ιούνιο του 1941, η Γερμανική πολεμική μηχανή, έδειχνε αήττητη. Καμία χώρα στην Ευρώπη και ενδεχομένως ούτε οι ΗΠΑ, έμοιαζε ικανή να αντιμετωπίσει τα Γερμανικά τεθωρακισμένα και αεροπλάνα. Οι καινοτομίες στη στρατηγική του πολέμου που εφάρμοζε η Γερμανία του Χίτλερ, ήταν πρωτοφανείς και αιφνιδίαζαν ακόμη και χώρες που παραδοσιακά διέθεταν ισχυρό στρατό (Γαλλία, Αγγλία, Ολλανδία).

Σαν σήμερα όμως το 1941 άρχιζε η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα.

Ο “αστραπιαίος πόλεμος” (Blitzkrieg) ήταν το δόγμα που ακολουθούσαν πιστά οι επιτελείς του Χίτλερ. Ευέλικτες μονάδες στρατού αποτελούμενες από άριστα εκπαιδευμένο πεζικό μαζί με άρματα μάχης τελευταίας για την εποχή, τεχνολογίας, χτυπούσαν ταχύτατα. Αιφνιδίαζαν τις γραμμές άμυνας του εχθρού τις τσάκιζαν και εισχωρούσαν αστραπιαία στο έδαφος του. Στη συνέχεια ακολουθούσαν οι υπόλοιπες μονάδες που ισοπέδωναν ότι είχε απομείνει από το αντίπαλο στράτευμα. Στον αστραπιαίο πόλεμο σημαντικό μερίδιο για την επιτυχή έκβαση του, είχε και η αεροπορία (Luftwaffe).

Με εντυπωσιακές κινήσεις από την πλευρά των Γερμανών ολόκληρη η Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη αλλά και τα Βαλκάνια είχαν πέσει. Μόνο το “νησί” (Αγγλία) άντεχε ακόμη αλλά κανείς δεν ήξερε για πόσο καιρό. Ο μεγάλος εχθρός όμως των ναζί ήταν άλλος. Η Σοβιετική Ένωση. Η αχανής χώρα με τις άπειρες πλουτοπαραγωγικές πηγές, ήταν σύμφωνα με τον Χίτλερ, ο κύριος αντίπαλος.

“Ο Μπολσεβικισμός θα τελειώσει από εμάς μια και καλή. Η χώρα των υπανθρώπων κομμουνιστών Σλάβων και Εβραίων θα ισοπεδωθεί” Αυτά έλεγε ο Χίτλερ στους πιστούς του συνεργάτες και ο Γκέμπελς τα χρησιμοποιούσε για εσωτερική κατανάλωση, όταν αναφερόταν στην ΕΣΣΔ. Όμως η πραγματικότητα ήταν άλλη. Ο Χίτλερ καταλάβαινε ότι για να συντηρηθεί το αξιόμαχο ενός τεράστιου και δυνατού στρατού, χρειάζονται πρώτες ύλες. Χρειάζεται τροφή για τους φαντάρους και πετρέλαιο για τα τανκς και τα αεροπλάνα. Και αυτά τα είχε όλα η Σοβιετική Ένωση.

Το σύμφωνο μη επίθεσης ανάμεσα στην κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση και την Ναζιστική Γερμανία που είχαν υπογράψει το 1939 οι δύο υπουργοί Εξωτερικών, ο Μολότοφ και ο Ρίμπεντροπ, είχε δώσει τον απαραίτητο χρόνο στη Γερμανία να “τελειώνει” με την υπόλοιπη Ευρώπη και να μπορεί απερίσπαστη να ασχοληθεί με την “Σοβιετική αρκούδα”. Και πραγματικά εντελώς απροειδοποίητα τα ξημερώματα της 22ας Ιουνίου του 1941 οι γερμανικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Σοβιετική Ένωση.

Οι πύλες της κολάσεως μόλις είχαν ξεκλειδώσει. Η ανθρωπότητα δεν είχε γνωρίσει ποτέ ένα τόσο αιματηρό, άγριο, σκληρό και ανελέητο πόλεμο. Οι Σοβιετικοί θα έχαναν περισσότερες από 25.000.000 ψυχές και οι Γερμανοί θα μετρούσαν περισσότερους από 5.000.000 νεκρούς. Το 70% των πολεμικών επιχειρήσεων ολόκληρου του Β παγκοσμίου πολέμου, έγιναν στα εδάφη της Σοβιετικής Ένωσης. Η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα μόλις ξεκινούσε...

Ενάμιση χρόνο πριν ξεκινήσει η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα (το όνομα της το πήρε από τον Μεσαιωνικό Γερμανό Βασιλιά και ιππότη Φρειδερίκο Μπαρμπαρόσα που οργάνωσε την -αποτυχημένη- Γ σταυροφορία για να απελευθερώσει τους Άγιους τόπους), οι Γερμανοί επιτελείς είχαν εκπονήσει 2 σχέδια για την κατάληψη της ΕΣΣΔ. Και τα δύο τα απέρριψε προσωπικά ο ίδιος ο Φύρερ αφού τα θεώρησε ανεπαρκή. Τελικά το σχέδιο που προκρίθηκε, το εμπνεύστηκε ο ίδιος ο ηγέτης της Γερμανίας.

Το σχέδιο προέβλεπε 2 φάσεις. Με αστραπιαίο πόλεμο θα καταλαμβάνονταν μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου και πριν ξεκινήσει ο βαρύς Ρωσικός χειμώνας, οι πόλεις Μινσκ (Λευκορωσία) Κίεβο (Ουκρανία) και Λένινγκραντ ( η πάλαι ποτέ Αγία Πετρούπολη). Στη συνέχεια όλες οι Γερμανικές δυνάμεις θα “έπεφταν” να ισοπεδώσουν την πρωτεύουσα της χώρας του Στάλιν, τη Μόσχα. Η Β φάση θα ξεκινούσε στα τέλη της άνοιξης του επόμενου χρόνου (1942) όταν θα είχε περάσει ο χειμώνας και περιελάμβανε την κατάληψη όλων των περιοχών (από τον Καύκασο μέχρι το το Ντον) που ήταν πλουτοπαραγωγικές.

Αρχικά η εισβολή των Γερμανών ήταν παιχνιδάκι. 3.000.000 άνδρες, 3.580 άρματα μάχης, 7.184 πυροβόλα, 2.830 αεροπλάνα και 750.000 άλογα, πέρασαν τα σύνορα και ξεχύθηκαν. Ούτε οι ίδιοι πίστευαν πόσο γρήγορα και χωρίς σοβαρή αντίσταση εισχωρούσαν στη Σοβιετική ενδοχώρα. Ο Κόκκινος Στρατός έμοιαζε με ...το Πολωνικό ιππικό. Που 2 χρόνια πριν είχαν κατατροπώσει. Ένας στρατός διαλυμένος, αποψιλωμένος από τις εκκαθαρίσεις του Στάλιν από ικανούς αξιωματικούς, ένας στρατός δίχως όραμα και δίχως ηθικό. Μέχρι τον χειμώνα η κατάσταση άλλαξε και ανατράπηκε άρδην.

Ικανότατα στελέχη επάνδρωσαν τον Κόκκινο στρατό, οι φαντάροι πολεμούσαν για τις οικογένειες τους που οι Ναζί εξολόθρευαν με ρυθμούς γενοκτονίας και ο Σοβιετικός Στρατιώτης έγινε το συνώνυμο του εφιάλτη για τους Ναζί.

Τέσσερις μάχες έκριναν την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα:

Α) Η μάχη του Λένινγκραντ, Β) η Μάχη της Μόσχας (οι μοναδικές πόλεις που δεν έπεσαν και οι υπερασπιστές τις κράτησαν πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος αλλά προξένησαν απίστευτες απώλειες και τσάκισαν το ηθικό του μέχρι τότε αήττητου γερμανικού στρατεύματος).

Γ) Η Μάχη του Στάλινγκραντ (η φονικότερη μάχη του πολέμου. 22 γερμανικές ταξιαρχίες διαλύθηκαν και μια Στρατιά παραδόθηκε. Στο Στάλινγκραντ οι Σοβιετικοί μέτρησαν 1.169.619 νεκρούς στρατιώτες και πολίτες και οι Γερμανοί 841.000 στρατιώτες. Το ουσιαστικότερο γεγονός είναι πως οι Γερμανοί δεν πήραν τα πετρέλαια του Καυκάσου και δεν έφτασαν στο Μπακού. Στις επόμενες επιχειρήσεις πλέον δεν θα είχαν πετρέλαιο να κινούν τα οχήματα τους.)

Δ) η Μάχη του Κούρσκ. Η μεγαλύτερη αρματομαχία και συγκέντρωση ατσαλιού, στην ιστορία της ανθρωπότητας. Συντριπτική ήττα των Γερμανών που από τότε και μετά άρχισαν να αμύνονται και να υποχωρούν ενώ οι Σοβιετικοί ξεκίνησαν την μεγάλη αντεπίθεση τους με τελικό σταθμό το Βερολίνο.