1453 Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ

MYTHOS ART & MEDIA

28 Μαΐου 1453: 

O αυτοκράτορας Kωνσταντίνος Παλαιολόγος μιλάει για τελευταία φορά στους πολεμιστές του

Η αποφράδα ημέρα του Ελληνισμού. 

Η 29η Μαΐου. 

Πριν από 561 χρόνια έπεσε η πρωτεύουσα του Εθνους, 

η Πόλη των πόλεων η Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη, 

σηματοδοτώντας το τέλος μιας χιλιόχρονης αυτοκρατορίας 

που ξεκίνησε ως "ρωμαϊκή" και εξελίχθηκε σε "ελληνική"....

 Λίγες ώρες πριν την τελική μάχη, λίγες ώρες πριν ανοιξει η Κερκόπορτα και μπούν τα τουρκικά στίφη στην Πόλη μας, ο τελευταίος Ελληνας αυτοκράτορας, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο άρχοντας του Μυστρά, το βράδυ της 28ης Μαΐου, μιλάει μέσα από την ελληνική ψυχή του και ετοιμάζεται να ακολουθήσει τον Λεωνίδα στην Αθανασία.

«Ευγενέστατοι άρχοντες και εκλαμπρότατοι δήμαρχοι και στρατηγοί, και γενναιότατοι συστρατιώτες, και όλος ο πιστός και τίμιος λαός, ξέρετε καλά πως έφτασε η ώρα που ο εχθρός της πίστης μας θέλει με κάθε τέχνασμα και τρόπο να μας στενοχωρήσει περισσότερο και να μας κάνει πόλεμο σφοδρό, με μεγάλες συγκρούσεις και συρράξεις από στεριά και θάλασσα, για να κατορθώσει και να χύσει το δηλητήριό του, σαν φίδι, και να μας καταπιεί σαν ανήμερο λιοντάρι. 

 Σας λέω λοιπόν να σταθείτε αντρειωμένοι και γενναιόψυχοι, όπως κάνατε πάντοτε ως τώρα εναντίον των εχθρών της πίστης. 
 Σας παραδίνω την εκλαμπρότατη και φημισμένη αυτή πόλη, πατρίδα σας και βασίλισσα των πόλεων. 

Ξέρετε καλά, αδέρφια, ότι για τέσσερις λόγους οφείλουμε όλοι να προτιμήσουμε το θάνατο παρά τη ζωή: πρώτον, για την πίστη και την ευσέβειά μας· δεύτερον, για την πατρίδα· τρίτον, για το βασιλέα και το Χριστό· και τέταρτον, για τους συγγενείς και φίλους. 
 

Λοιπόν αδέρφια, αν οφείλουμε να αγωνιστούμε μέχρι θανάτου για έναν και μόνο από τους τέσσερις αυτούς λόγους, πολύ περισσότερο για όλους μαζί, όπως προφανώς κατανοείτε. 

Αν για τις αμαρτίες μας παραχωρήσει ο Θεός τη νίκη στους ασεβείς, θα διακινδυνεύσουμε υπέρ της πίστεως της αγίας που μας παραχώρησε ο Χριστός με το αίμα του. Αυτό είναι το σπουδαιότερο απ’ όλα. 
 

Τι θα ωφεληθεί κανείς αν κερδίσει τον κόσμο όλο και χάσει την ψυχή του; 

Δεύτερον, χάνουμε έτσι μια περίφημη πατρίδα και, ακόμη, την ελευθερία μας. 

Τρίτον, χάνουμε την άλλοτε περιφανή και σήμερα ντροπιασμένη, ταπεινωμένη και εξουθενωμένη βασιλεία, η οποία γίνεται έρμαιο του ασεβούς τυράννου. 

Τέταρτον, στερούμεθα τις προσφιλείς γυναίκες και τα παιδιά μας και τους συγγενείς μας. 
 

Ο αλιτήριος αυτός αμιράς έχει πενήντα εφτά ημέρες αφότου ήρθε, και μας πολιορκεί και μας πολεμάει νυχθημερόν, με κάθε τέχνασμα και με όλη του την ισχύ. 

Χάρη στον παντεπόπτη Χριστό και Κύριό μας, διώχτηκε ντροπιασμένος κακήν κακώς πολλές φορές ως τώρα από τα τείχη. 
 

Μη δειλιάσετε και τώρα, αδερφοί, επειδή το τείχος έπεσε σε μερικά μέρη από τα βλήματα και τις εκπυρσοκροτήσεις των τηλεβόλων, γιατί, όπως και εσείς βλέπετε, όπως μπορούσαμε το διορθώσαμε. 

Εμείς κάθε ελπίδα μας τη στηρίζουμε στην ακαταμάχητη δύναμη του Θεού. 
 Αυτοί έχουν πλήθος όπλα και στρατό και ιππικό, αλλά εμείς έχουμε πίστη στο όνομα του Κυρίου και σωτήρα και, δεύτερον, στα χέρια μας και τη δύναμή μας, που μας χάρισε η θεία πρόνοια. 
 

Ξέρω ότι αυτό το αναρίθμητο μπουλούκι των εχθρών, καθώς είναι η συνήθειά τους, θα βαδίσει εναντίον μας με βαναυσότητα και με έπαρση, με πολύ θράσος και βία, για να μας συνθλίψουν, λόγω του ολιγάριθμου της παράταξής μας, και να μας καταπονήσουν με την κούραση, και με φωνές πολλές και ισχυρές να μας φοβίσουν. 

Τις φλυαρίες τους αυτές τις ξέρετε καλά και δεν είναι ανάγκη να μιλήσουμε γι’ αυτές. 
 Και σε λίγη ώρα θα τα κάνουν όλα αυτά, και θα πετάξουν πάνω μας σαν άμμο της θάλασσας αναρίθμητες πέτρες, βέλη και βλήματα. 
 

Ελπίζω να μη μας βλάψουν με αυτά, γιατί βλέποντάς σας χαίρομαι πολύ και τρέφω τη σκέψη μου με ελπίδες σαν κι αυτή, δηλαδή πως, αν και είμαστε λίγοι, είμαστε ωστόσο πολύ επιδέξιοι, επιτήδειοι, ρωμαλέοι, δυνατοί, ικανοί για μεγάλα έργα, και καλά προπαρασκευασμένοι. Με τις ασπίδες σας καλύπτετε καλά τα κεφάλια σας στις συμπλοκές και τις συρράξεις. 
 

Το δεξί σας χέρι, που κρατάει τη ρομφαία, να είναι πάντοτε μακρύ. 
 Οι περικεφαλαίες σας, οι θώρακες και η σιδερέ νια πανοπλία σας είναι πολύ ικανά, όπως και τα άλλα σας όπλα, και στη συμπλοκή θα σας εξυπηρετήσουν πολύ. 

Οι αντίπαλοι ούτε έχουν τέτοια ούτε γνωρίζουν να τα χρησιμοποιούν. 
 Εσείς είσαστε, επίσης, προστατευμένοι πίσω από τα τείχη, και οι απροστάτευτοι δύσκολα προχωρούν. 

Γι’ αυτό γίνετε μαχητές έτοιμοι, ισχυροί και μεγαλόψυχοι, για όνομα του Θεού. 
 Μιμηθείτε τους λίγους ελέφαντες των αρχαίων Καρχηδονίων, που μόνο με τη φωνή και την όψη τους έτρεψαν σε φυγή μέγα πλήθος ρωμαϊκού ιππικού. 

Και αν είχαν τη δύναμη να τρέψουν σε φυγή ζώα χωρίς λογική, πόσο μάλλον εμείς που είμαστε κύριοι των ζώων· αυτοί που έρχονται να μας αντιπαραταχθούν σαν ζώα χωρίς λογική, είναι χειρότεροι απ’ αυτά. 

Τα δόρατά μας, οι ρομφαίες μας, τα τόξα μας και τα ακόντιά μας θα στραφούν εναντίον τους. 
 Και φανταστείτε πως παίρνετε μέρος σε κυνήγι αγριόχοιρων, για να καταλάβουν οι ασεβείς ότι δεν αντιμάχονται με ζώα χωρίς λογική, όπως είναι αυτοί, αλλά με άρχοντες, και αφέντες τους, και απογόνους των Ελλήνων και των Ρωμαίων. 
 

Ξέρετε καλά πως ο ασεβέστατος αυτός αμιράς και εχθρός της αγίας μας πίστης, χωρίς καμιά δικαιολογημένη αιτία, καταπάτησε την ειρήνη που είχαμε και αθέτησε τους πολλούς του όρκους χωρίς να λογαριάζει τίποτε· φτάνοντας ξαφνικά εδώ έστησε οχυρό στο στενό του Ασωμάτου, για να μπορεί να μας βλάπτει κάθε μέρα. 

Τα χωράφια μας, τους κήπους μας, τα οικογενειακά μας καταφύγια, τα σπίτια μας τα έχει κιόλας πυρπολήσει. 

Τους αδερφούς μας τους Χριστιανούς, όσους βρήκε, τους θανάτωσε και τους αιχμαλώτισε. 
 Διέλυσε τη φιλία μας και έπιασε φιλίες με τους κατοίκους του Γαλατά, και αυτοί χαίρονται, μη γνωρίζοντας και αυτοί οι ταλαίπωροι το μύθο του παιδιού του γεωργού, που έψηνε σαλιγκάρια και είπε “ω ανόητα ζώα” και τα λοιπά. 

Ήρθε λοιπόν, αδερφοί, και μας απέκλεισε, και κάθε μέρα έχει ανοιχτό το αχανές στόμα του για να βρει ευκαιρία να μας καταπιεί, εμάς και την Πόλη που έκτισε ο τρισμακάριστος και μέγας βασιλεύς Κωνσταντίνος, και την αφιέρωσε στην πάναγνη και αειπάρθενη δέσποινά μας, τη Θεοτόκο· και τη χάρισε σ’ εκείνη, ώστε να είναι Κυρία της Πόλεως, αλλά και σύμμαχός της και σκέπη της πατρίδας μας και καταφύγιο των χριστιανών, ελπίδα και χαρά όλων των Ελλήνων, το καύχημα όλων που ζουν κάτω από τον ήλιο. 

 Και αυτός ο ασεβέστατος την άλλοτε περιφανή και ζωηρή σαν ρόδο του αγρού Πόλη θέλει να την υπαγάγει υπό την εξουσία του. 
 Αφού η αυτοκρατορία μας υποδούλωσε, μπορώ να πω, σχεδόν όλη την υφήλιο, και υπόταξε κάτω από τα πόδια της τον Πόντο, την Αρμενία, την Περσία, την Παφλαγονία, Αμαζόνες και Καππαδοκία, Γαλατία και Μηδία, Κολχούς και Ίβηρες, Βοσποριανούς και Αλβανούς, Συρία και Κιλικία και Μεσοποταμία, Φοινίκη και Παλαιστίνη, Αραβία και Ιουδαία, Βακτριανούς και ΣκύΘες, Μακεδονία και Θεσσαλία, Ελλάδα, Βοιωτία και Λοκρούς και Αιτωλούς, Ακαρνανία, Αχαΐα και Πελοπόννησο, Ήπειρο και Ιλλυρικό, τους Λυχνίτες κοντά στην Αδριατική, Ιταλία, Τοσκάνη, Κέλτες και Κελτογαλάτες, Ιβηρία ως τα Γάδειρα, Λιβύη και Μαυριτανία και Μαυρουσία, Αιθιοπία, Βελέδες Σκούδη, Νουμιδία και Αφρική και Αίγυπτο, 
 

Τώρα σκέφτεται αυτός να μας υποδουλώσει, και την Πόλη που κυριαρχεί στον κόσμο να την υποτάξει σε ζυγό και δουλεία, και τις άγιες εκκλησίες μας, όπου προσκυνούνταν η αγία Τριάδα και δοξολογούνταν ο Θεός, και όπου οι άγγελοι ακούγονταν να υμνούν τη Θεία και ένσαρκη πρόνοια του Λόγου του Θεού, Θέλει να τις κάνει προσκύνημα της δικής του βλασφημίας και του ανόητου ψευδοπροφήτη του Μωάμεθ, και στάβλο για άλογα και καμήλες. Λοιπόν, αδερφοί και συμμαχητές, θυμηθείτε όλα αυτά, για να μνημονεύουν τη δόξα σας και την ελευθεροφροσύνη σας αιώνια».
 

Στράφηκε τότε στους Ενετούς, που στέκονταν προς τα δεξιά και τους είπε: «Ευγενείς Ενετοί, αγαπημένοι αδερφοί μας εν Χριστώ τω Θεώ, άνδρες ισχυροί και δυνατοί στρατιώτες και δόκιμοι στους πολέμους, εσείς που με τις αστραφτερές σας ρομφαίες θανατώσατε πολλές φορές πλήθος Αγαρηνών, και το αίμα τους έτρεξε από τα χέρια σας σαν ποτάμι, σας παρακαλώ σήμερα την πόλη τούτη, που βρίσκεται σε τόση συμφορά πολέμου, να την υπερασπιστείτε ολόψυχα. Γνωρίζετε πως πάντα την είχατε δεύτερη πατρίδα σας και μητέρα σας. 
 Σας λέω λοιπόν άλλη μια φορά, και σας παρακαλώ, αυτή την ώρα να ενεργήσετε ως φίλοι της πίστης, ομόθρησκοι και αδερφοί». 
 

Κατόπιν, γυρίζοντας προς τα αριστερά, λέει στους Γενουάτες: «Ω Γενουάτες, αδερφοί εντιμότατοι, άντρες πολεμιστές και μεγαλόκαρδοι και φημισμένοι, ξέρετε καλά και καταλαβαίνετε ότι η δυστυχισμένη αυτή πόλη δεν ήταν πάντοτε μόνο δική μου, αλλά και δική σας, για πολλές αιτίες. 

Εσείς μας βοηθήσατε πολλές φορές πρόθυμα, και με τη δική σας συνδρομή σώθηκε από τους Αγαρηνούς εχθρούς. Τώρα πάλι έφτασε ο καιρός να δείξετε, βοηθώντας την, την αγάπη σας εν Χριστώ, την ανδρεία σας και τη γενναιότητά σας». 
 

Και γενικά, αφού στράφηκε προς όλους, είπε: «Δεν έχω καιρό να πω περισσότερα·  μοναχά το ταπεινωμένο σκήπτρο μου το αναθέτω στα χέρια σας, για να το διαφυλάξετε με προθυμία. Σας παρακαλώ ακόμα, και ζητώ την αγάπη σας, να είστε πειθαρχικοί στους στρατηγούς σας, τους δημάρχους και τους εκατόνταρχους, ο καθένας κατά την τάξη του, τη θέση του και την υπηρεσία του. Να ξέρετε τούτο: αν από μέσα από την καρδιά σας φυλάξετε τις εντολές μου, ελπίζω στο Θεό ότι θα λυτρωθούμε από την παρούσα δίκαιη απειλή του. Δεύτερον, σας περιμένει στον ουρανό το αδαμάντινο στεφάνι, και η μνήμη σας θα είναι αιώνια και άξια στον κόσμο». 
 

Με αυτά τελείωσε τη δημηγορία του, ευχαριστώντας με δάκρυα και στεναγμούς το Θεό, ενώ όλοι, με ένα στόμα, του αποκρίνονταν με δάκρυα λέγοντας: «Θα πεθάνουμε για την πίστη του Χριστού και την πατρίδα μας». 
 

Τα άκουσε ο αυτοκράτωρ και, αφού τους ευχαρίστησε θερμά, υποσχόμενος πολλές δωρεές, τους είπε τέλος: «Λοιπόν, αδερφοί και συμμαχητές, να είσαστε έτοιμοι το πρωί. 
 Με τη χάρη και την αρετή που μας δώρισε ο Θεός και με τη βοήθεια της Αγίας Τριάδος, στην οποία αναθέτουμε “την πάσαν ελπίδα μας”. θα κάνουμε τον εχθρό να φύγει κακήν κακώς και ντροπιασμένος από εδώ».

Η νέα Δήμαρχος Σαλαμίνας κα Ρούλα ΝΑΝΝΟΥ στέλνει μήνυμα νίκης

Αγαπητοί μου συμπολίτες και συμπολίτισσες,

Σας ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου για την τιμή που μου κάνατε να με εκλέξετε Δήμαρχο Σαλαμίνας.

Ευχαριστώ όλους τους συνεργάτες μου για τον καλό αγώνα που δώσανε μαζί μου, ευχαριστώ και όλα τα πολιτικά πρόσωπα που με εμπιστεύτηκαν και με στήριξαν.

Η Σαλαμίνα έχει ανάγκη την ενότητα που ευαγγελιστήκαμε και υποσχόμαστε να κάνουμε πράξη από σήμερα κιόλας, κανείς δεν περισσεύει.

Μαζί, ενωμένοι, μπορούμε να δώσουμε στη Σαλαμίνα αυτό που της αξίζει:

Μια καλλίτερη μοίρα για όλους, μια καλλίτερη ποιότητα ζωής, μια αναπτυξιακή προοπτική για το νησί.

Θέλω να διαβεβαιώσω όλους τους συμπολίτες μου για μία ακόμη φορά ότι θα εργαστώ με ζήλο και αφοσίωση για την προάσπιση των συμφερόντων του Δήμου επ’ ωφελεία όλων των δημοτών.

Η Σαλαμίνα γύρισε σελίδα. Πάμε όλοι μαζί μπροστά με χέρια καθαρά για τη Σαλαμίνα που οραματιζόμαστε.

Σαλαμίνα 26 Μαίου 2014

Ρούλα Νάννου

Δήμαρχος Σαλαμίνας

Μόνο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, χωρίς ρεβανσισμό θα πάμε την Σαλαμίνα μπροστά.

Καλή επιτυχία κα Δήμαρχε ξεκουράσου, πάρε ανάσα, και ανασκουμπώσου, σε περιμένει πολύ δουλειά και τα πέντε χρόνια είναι πολύ λίγα για να πραγματώσεις τα όνειρα μας

Μόνο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, χωρίς ρεβανσισμό θα πάμε την Σαλαμίνα μπροστά. Μια νέα εποχή ανέτειλε με την εκλογή της πρώτης γυναίκας δημάρχου στο νησί μας, ατενίζουμε με εμπιστοσύνη την νέα δήμαρχο και πιστεύουμε πως τελικά θα βάλει το νησί σε νέα τροχιά ανάπτυξης.

Όμως, θα πρέπει έγκαιρα να σημειώσουμε κάποιες παρατηρήσεις στο ξεκίνημα της νέας προσπάθειας, ώστε να προλάβουμε τις όποιες πιθανές ρεβανσιστικές τάσεις οπαδών ή στελεχών και να ξεκαθαρίσουμε την θέση μας σαν ειδησεογραφικό blog.

Ο ρεβανσισμός για την νέα δήμαρχος είναι κάτι άγνωστο στην σκέψη και στην νοοτροπία της και δεν θα επιτρέψουμε ακόμα και στον πιο στενό μας φίλο να αμαυρώσει την εικόνα της.

Είναι αλήθεια πως κάναμε έναν πραγματικά μεγάλο αγώνα για την ανατροπή μιας αντιδεοντολογικής και καθεστωτικής νοοτροπίας που είχε ενστερνιστεί η απερχόμενη δημοτική αρχή. Δεν είχαμε όμως όνειρο και στόχο να δημιουργήσουμε μια νέα καθεστωτική τάξη. Αυτό είναι έξω από τον πολιτικό μας πολιτισμό η νοοτροπία της αντιδημοκρατικής διοίκησης πολύ δε περισσότερο ο ρεβανσισμός σε μια τόσο μικρή κοινωνία όπου λίγο πολύ όλοι είμαστε «συγγενείς» ή «μακροσυγγενείς» μεταξύ μας.

Άλλωστε τον πεσμένο αντίπαλο  στο καναβάτσο ποτέ δεν τον χτυπάμε, δεν είναι αντρίκιο δεν είναι παλικαρίσιο και Ελληνικό. Τουλάχιστον σε ότι μας αφορά. Θα σηκωθεί, θα κάνει την αυτοκριτική του, πως και γιατί «έπεσε» και θα ‘χουμε όλο τον χρόνο μπροστά μας να αντιπαρατεθούμε πολιτικά κι αν υπάρξουν ανομήματα να τα παρουσιάσουμε και να τα καταγγείλουμε.

Με τον κόσμο που τον στήριξε και τον ψήφισε, δεν έχουμε κανένα λόγο να αντιπαρατεθούμε από δω και πέρα, οφείλουμε να αγκαλιάσουμε όλους κι αυτά δεν τα γράφουμε τυχαία !

Υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες που  ήρθαν σε γνώση μας, βέβαια πιστεύουμε πως όλα αυτά, είναι λόγω κεκτημένης ταχύτητας του προεκλογικού αγώνα και από σήμερα θα πρυτανεύσει η λογική και η αγάπη για τον συντοπίτη.

Θα σταθούμε δίπλα στην νέα δήμαρχο δυναμικά κοντά της και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να αμαυρώσει το έργο και την προσωπικότητα της.

Καλή επιτυχία κα Δήμαρχε ξεκουράσου, πάρε ανάσα, και ανασκουμπώσου, σε περιμένει πολύ δουλειά και τα πέντε χρόνια είναι πολύ λίγα για να πραγματώσεις τα όνειρα μας
 ΑΠΟ   SALAMIS NEWS....

Μήνυμα Δημάρχου Γιάννη Τσαβαρή για τα αποτελέσματα των εκλογών

Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όλο τον κόσμο της Σαλαμίνας και ιδιαιτέρως όσους τίμησαν με την ψήφο τους τον συνδυασμό “Πρωτοβουλία Πολιτών Σαλαμίνας”.

 

Εύχομαι στη νέα Δήμαρχο κυρία Ρουλά Νάννου συγχαρητήρια και καλή επιτυχία στα νέα της καθήκοντα.

 

Ο Δήμαρχος Σαλαμίνας

και επικεφαλής του Συνδυασμού

Γιάννης Τσαβαρής

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Ο Χριστόδουλος εν έτει 1984, ως μητροπολίτης Δημητριάδος, είχε αρθρογραφήσει στις εφημερίδες της εποχής, προβλέποντας τα δεινά που έρχονται. Το άρθρο με τίτλο "Η ΘΥΕΛΛΑ ΠΟΥ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ" έκανε λόγο για διχασμό των Ελλήνων, λόγω του κομματισμού που διάβρωνε όλη την ελληνική κοινωνία. Έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τον τορπιλισμό της εθνικής ομοψυχίας και - 30 χρόνια πριν- έλεγε πως όταν έρθουν τα χειρότερα κάποιοι που έχουν ευθύνες θα "νίπτουν τας χείρας τους". 

Διαβάστε το συγκλονιστικό και επίκαιρο άρθρο του τότε Μητροπολίτη Δημητριάδος Χριστόδουλου.

"Τώρα που ο σάλος των εκλογών εκόπασε αξίζει να πούμε μερικές πικρές αλήθειες που ενδιαφέρουν τον τόπο και τους κατοίκους του. Η φωνή μας απηχεί μια οικτρή πραγματικότητας, που προοιωνίζεται για το μέλλον μεγάλα δεινά. Η μεγάλη μάχη των εκλογών έφερε στο προσκήνιο τον βαθύ διχασμό του λαού μας, ιδιαίτερα στην Επαρχία. Στα χωριά μας δεν μιλούν μεταξύ τους άνθρωποι διαφορετικών πολιτικών τοποθετήσεων.

 Και οικογένειες ολόκληρες κινδυνεύουν να διαλυθούν εξ αιτίας διχογνωμιών περί τα κομματικά. Παιδιά δεν μιλούν στους γονείς των και αδέλφια δεν χαιρετίζονται μεταξύ τους, επειδή τους χωρίζει αβυσσαλέο μίσος και αγεφύρωτο χάσμα. Η ρύπανση των τοίχων με αφίσες, τα αιωρούμενα πανό, οι ομάδες περιφρούρησης, η κατάχρηση του λόγου, το αμόκ των συνθημάτων, οι οργανωμένες κρούσεις, η κομματικοποίηση του Κράτους, το όργιο της απειλής, ο φόβος των αντιποίνων όλα αυτά προσέδωσαν στον τόπο μίαν απρόσμενη όψη, έδιωξαν το χαμόγελο από τα χείλη, θρόνιασαν το μίσος στις καρδιές. Δεν φαίνεται εύκολη η άμβλυνση των παθών, η πράυνση των πνευμάτων.

Το φαινόμενο είναι τραγικά ανησυχητικό και πρέπει να προβληματίσει έντονα την πνευματική μας ηγεσία. Οι πολιτικοί έθρεψαν το διχασμό κι επυροδότησαν τον τορπιλισμό της εθνικής μας ομοψυχίας. Ο,τι περί του αντιθέτου θα λεχθεί, θα είναι ψεύδος και δημαγωγία. Αυτοί οδήγησαν και οδηγούν την νεολαία στη φονική αντιπαράθεση και στην κακή εκτίμηση του ρόλου της στους πολιτικούς αγώνες. Αλλ' εάν τα παιδιά γίνονται εύκολη λεία στα χέρια των δημαγωγών, τι να πει κανείς για τους ώριμους ανθρώπους του μόχθου, της επιστήμης, του χωραφιού και της εργατιάς που πρόθυμα ανέλαβαν κι αυτοί να σείουν τις σημαίες του πάθους, της κακίας και της εκδίκησης, ακολουθώντας πιστά τα συνθήματα των εξωστών; Ποιος τώρα θα κατασιγάσει τον ερεθισμό και ποιος θα αποτρέψει τη συντήρηση του διχασμού; Και ποιος αύριο θα πληρώσει για τα χειρότερα που πιθανόν να ακολουθήσουν, όταν η κορύφωση του πάθους θα οπλίσει το χέρι του αδελφού και το αίμα των θυμάτων θα ρεύσει και θα ποτίσει τη μαρτυρική μας γη; Τότε όλοι θα νίπτουν τας χείρας, έστω κι αν θα έχουν μερίδιο ενοχής μεγάλο ή μικρό.

Η Εκκλησία μπορεί και πρέπει να κηρύξει την αγάπη και την ομόνοια. Προς όλους και για όλους. Ο τόπος έχει ταλαιπωρηθεί παλαιότερα από μίση και διχασμούς. Και επλήρωσαν γενιές πολλές τα σφάλματα των ολίγων. Τώρα δεν πρέπει να επαναληφθούν πάλι τα ίδια τραγικά λάθη. Και όλα δείχνουν πως μας έλειψε το μέτρο στο νου και στα αισθήματα. Αλλ' εάν υπάρχουν αρκετοί που τοποθετούν το κομματικό τους συμφέρον πάνω από το εθνικό, και αν μερικοί νομίζουν πως μπορούν να ασεβούν προς την ιστορία του τόπου, δεν θα πρέπει να σιγήσουν οι φωνές της σωφροσύνης και δεν θα πρέπει ν' αφεθεί ο δρόμος ελεύθερος στους δολιοφθορείς της γαλήνης μας και της προόδου των παιδιών μας.

 Τώρα η Εκκλησία καλείται να σβύσει τις φωτιές που άναψαν τα πάθη και να επουλώσει τις πληγές που άνοιξαν τα μίση. Και κοντά της όλοι οι σοβαροί άνθρωποι που βλέπουν μακριά και μπορούν να διακρίνουν τη συμφορά που πλησιάζει. Ας ακουσθεί, λοιπόν, στεντόρεια η φωνή της Εκκλησίας κηρύττουσα την αποκατάσταση της αγάπης και της συγγνώμης. Οι πολλοί ίσως κωφεύσουν. Αυτοί έμαθαν να μετρούν τα πάντα με τον πήχυ του εφήμερου κομματικού κέρδους. Αλλ' οι συνετοί θα προσέξουν. Και θα είναι αρκετοί για να απομονώσουν τους άλλους. Και για να αποτρέψουν την επερχόμενη θύελλα, όσο είναι καιρός"

*Του Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Χριστόδουλου